هر لقمه که بر خوان عوانست مخور
گر نفس ترا راحت جانست مخور
گر نفس ترا عسل نماید بمثل
آن خون دل پیر زنانست مخور
< رباعی شمارهٔ ۳۳۸
رباعی شمارهٔ ۳۳۶ >