در عشق تو ای نگار پر کینه و جنگ
گشتیم سرا پای جهان با دل تنگ
شد دست زکار و ماند پا از رفتار
این بس که به سر زدیم و آن بس که به سنگ
< رباعی شمارهٔ ۳۹۳
رباعی شمارهٔ ۳۹۱ >
