شیدای ترا روح مقدس منزل
سودای ترا عقل مجرد محمل
سیاح جهان معرفت یعنی دل
در بحر غمت دست به سر پای به گل
< رباعی شمارهٔ ۳۹۷
رباعی شمارهٔ ۳۹۵ >
