دیریست که تیر فقر را آماجم
بر طارم افلاک فلاکت تاجم
یک شمه ز مفلسی خود برگویم
چندانکه خدا غنیست من محتاجم
< رباعی شمارهٔ ۴۱۹
رباعی شمارهٔ ۴۱۷ >