فریاد ز دست فلک آینه گون
کز جور و جفای او جگر دارم خون
روزی به هزار غم به شب میآرم
تا خود فلک از پردهچه آرد بیرون
< رباعی شمارهٔ ۵۶۲
رباعی شمارهٔ ۵۶۰ >
