ای زاهد و عابد از تو در ناله و آه
نزدیک تو و دور ترا حال تباه
کس نیست که از دست غمت جان ببرد
آن را به تغافل کشی این را بنگاه
< رباعی شمارهٔ ۶۰۲
رباعی شمارهٔ ۶۰۰ >
