زاهد خوشدل که ترک دنیا کرده
می خواره خجل که معصیتها کرده
ترسم که کند امید و بیم و آخر کار
ناکرده چو کرده کرده چون ناکرده
< رباعی شمارهٔ ۶۱۲
رباعی شمارهٔ ۶۱۰ >
