ای آنکه دوای دردمندان دانی
راز دل زار مستمندان دانی
حال دل خویش را چه گویم با تو
ناگفته تو خود هزار چندان دانی
< رباعی شمارهٔ ۶۸۶
رباعی شمارهٔ ۶۸۴ >
