گلی که خود بدادم پیچ و تابش
باشک دیدگانم دادم آبش
درین گلشن خدایا کی روا بی
گل از مو دیگری گیرد گلابش
< دوبیتی شمارهٔ ۷۳
دوبیتی شمارهٔ ۷۱ >
