بی ته اشکم ز مژگان تر آیو
بی ته نخل امیدم نی بر آیو
بی ته در کنج تنهائی شب و روز
نشینم تا که عمرم بر سر آیو
< دوبیتی شمارهٔ ۲۰۸...
دوبیتی شمارهٔ ۲۰۶... >
