ته که نوشم نهای نیشم چرایی
ته که یارم نهای پیشم چرایی
ته که مرهم نهای بر داغ ریشم
نمک پاش دل ریشم چرایی
< دوبیتی شمارهٔ ۳۶۲...
دوبیتی شمارهٔ ۳۶۰... >
