عشقی آن نخل خرد پرور بستان سخن
که به سیل اجل از دهر برآمد بیخش
میشنیدم ز چپ و راست که عشقی
متفکر چو شدم بود همان تاریخش
< شمارهٔ ۵۳ - قطعه
شمارهٔ ۵۱ - ... >
