آن فتنه که در سربلند افسرتوست
ریزنده خونها ز سر خنجر توست
در سرداری که عالمی را بکشی
قربان سرت شوم چها در سر توست
< رباعی شمارهٔ ۲۰
رباعی شمارهٔ ۱۸ >
