آن دست که نخل قد آدم ریزد
نخلی به نزاکت قدت کم ریزد
گر نازکیت به سر و آزاد دهند
چون باد صبا بجنبد از هم ریزد
< رباعی شمارهٔ ۳۳
رباعی شمارهٔ ۳۱ >
