زان پیش که هجر تو برد آرامم
آمد به وداع تو دل خود کامم
فریاد که بیشتز ز هنگام فراق
دل سوخت ازین وداع بیهنگامم
< رباعی شمارهٔ ۶۳
رباعی شمارهٔ ۶۱ >
