تا از ره و رسم عقل، بیرون نشوی
یک ذره از آنچه هستی، افزون نشوی
من عاقلم، ار تو لیلی جان بینی
دیوانهتر از هزار مجنون نشوی
< رباعی شمارهٔ ۷۸
رباعی شمارهٔ ۷۶ >
