حمایت از گنج‌نما




 

گزیدهٔ غزل ۴۵

دی غمزهٔ تو کرد اشارت به سوی لب

تا بوسه‌ای دهد ز شکر خوب تر مرا

رویت گل و لبت شکر و این عجب که نیست

جز دردسر به حاصل از آن گل شکر مرا

چون من ترا درون دل خویش داشتم

آخر چه دشنه داشته‌ای در جگر مرا