نرخ کردی به بوسهای جانی
بنده بخرید و رایگان دانست
دل زهجر تو بس که تنگ آمد
مرگ را عمر جاودان دانست
< گزیدهٔ غزل ۱۳۹
گزیدهٔ غزل ۱۳۷ >