دی دلبر من که سر فرازی میکرد
ما را به کرشمه جان گدازی می کرد
آئینه بدست کرده خندان خندان
با صورت خویش عشق بازی می کرد
< گزیدهٔ غزل ۲۳۰
گزیدهٔ غزل ۲۲۸ >
