الا ای باد شبگیری به گلبرگ بنا گوشش
مجنبان زلف زنجیرش که من دیوانه خواهم شد
چو دیدم خال و خط آن پری رو را بدل گفتم
گرفتار او شوم در دام او زین دانه خواهم شد
< گزیدهٔ غزل ۲۵۰
گزیدهٔ غزل ۲۴۸ >