ای آنکه ز دردت خبری نیست مکن عیب
گر سوختهای از دل افگار بنالد
خسرو اگر از درد بنالد چه توان گفت
عیبی نتوان کرد که بیمار بنالد
< گزیدهٔ غزل ۲۷۵
گزیدهٔ غزل ۲۷۳ >
