دوش دل در کوی او گم کردهام
دوستان برخاک راهش بنگرید
کور بادا چشمتان گر صبحگاه
پی من آن روی چو ماهش بنگرید
< گزیدهٔ غزل ۳۷۸
گزیدهٔ غزل ۳۷۶ >