چو از زلفش بدین روز اوفتادم
تو هم ای شب مکن برمن تطاول
نباشد چون جمالت مجلس افروز
اگر خورشید بنشیند به محفل
< گزیدهٔ غزل ۴۴۰
گزیدهٔ غزل ۴۳۸ >