بِسودهترین کلام است
دوستداشتن.
رذل
آزارِ ناتوان را
دوست میدارد
لئیم
پشیز را و
بزدل
قدرت و پیروزی را.
آن نابِسوده را
که بر زبانِ ماست
کجا آموختهایم؟
تیرِ ۱۳۶۵
© www.shamlou.org سایت رسمی احمد شاملو
< تنها اگر دمی...
ترانهی اشک و آفتاب... >