هر دوست که دم زد ز وفا دشمن شد
هر پاکروی که بود تردامن شد
گویند شب آبستن و این است عجب
کاو مرد ندید از چه آبستن شد
< رباعی شمارهٔ ۱۴
رباعی شمارهٔ ۱۲ >
