از چرخ به هر گونه همیدار امید
وز گردش روزگار میلرز چو بید
گفتی که پس از سیاه رنگی نبود
پس موی سیاه من چرا گشت سفید
< رباعی شمارهٔ ۱۸
رباعی شمارهٔ ۱۶ >
