گفتی که تو را شوم مدار اندیشه
دل خوش کن و بر صبر گمار اندیشه
کو صبر و چه دل، کنچه دلش میخوانند
یک قطرهٔ خون است و هزار اندیشه
< رباعی شمارهٔ ۳۸
رباعی شمارهٔ ۳۶ >
