ای حسرت خوبان جهان روی خوشت
وی قبلهٔ زاهدان دو ابروی خوشت
از جمله صفات خویش عریان گشتم
تا غوطه خورم برهنه در جوی خوشت
< رباعی شمارهٔ ۱۸۶
رباعی شمارهٔ ۱۸۴ >
