ای فکر تو بر بسته نه پایت باز است
آخر حرکت نیز که دیدی راز است
اندر حرکت قبض یقین بسط شود
آب چه و آب جو بدین ممتاز است
< رباعی شمارهٔ ۲۰۰
رباعی شمارهٔ ۱۹۸ >
