بر ما رقم خطا پرستی همه هست
بدنامی و عشق و شور و مستی همه هست
ای دوست چو از میانه مقصود توئی
جای گله نیست چون تو هستی همه هست
< رباعی شمارهٔ ۲۴۴
رباعی شمارهٔ ۲۴۲ >
