تا ظن نبری که این زمین بیهوشست
بیدار دو چشم بسته چون خرگوشست
چون دیک هزار کف بسر میآرد
تا خلق ندانند که او در جوشست
< رباعی شمارهٔ ۲۶۵
رباعی شمارهٔ ۲۶۳ >
