جانی و جهانی و جهان با تو خوش است
ور زخم زنی زخم سنان با تو خوش است
خود معدن کیمیاست خاک از کف تو
هرچند که ناخوشست آن با تو خوش است
< رباعی شمارهٔ ۲۸۲
رباعی شمارهٔ ۲۸۰ >
