در عشق که جز می بقا خوردن نیست
جز جان دادن دلیل جانبردن نیست
گفتم که ترا شناسم آنگه میرم
گفتا که شناسای مرا مردن نیست
< رباعی شمارهٔ ۳۱۱
رباعی شمارهٔ ۳۰۹ >
