گویند که عشق عاقبت تسکین است
اول شور است و عاقبت تمکین است
جانست ز آسیاش سنگ زیرین
این صورت بیقرار بالایین است
< رباعی شمارهٔ ۴۰۰
رباعی شمارهٔ ۳۹۸ >
