یاری که به نزد او گل و خار یکیست
در مذهب او مصحف و زنار یکیست
ما را غم آن یار چرا باید خورد
کو را خر لنگ و اسب رهوار یکیست
< رباعی شمارهٔ ۴۵۴
رباعی شمارهٔ ۴۵۲ >
