بر یار نظر کنم خجل میگردد
ور ننگرمش آفت دل میگردد
در آب رخش ستارگان پیدایند
بیآب وی آبم همه گل میگردد
< رباعی شمارهٔ ۵۸۴
رباعی شمارهٔ ۵۸۲ >
