بویت آمد گریز را روی نماند
پرهیز و گریز جز بدانسوی نماند
از بوی تو رنگ و بوی مامید زدند
تا کار چنان شد که ز ما بوی نماند
< رباعی شمارهٔ ۵۸۹
رباعی شمارهٔ ۵۸۷ >
