بیتو جانا قرار نتوانم کرد
احسان ترا شمار نتوانم کرد
گر بر تن من شود زبان هر موئی
یک شکر تو از هزار نتوانم کرد
< رباعی شمارهٔ ۵۹۲
رباعی شمارهٔ ۵۹۰ >
