نایی ببرید از نیستان استاد
با نه سوراخ و آدمش نام نهاد
ای نی تو از این لب آمدی در فریاد
آن لب را بین که این لبت را دم داد
< رباعی شمارهٔ ۶۱۲
رباعی شمارهٔ ۶۱۰ >
