دوش از قمر تو آسمان مینوشید
وز آب حیات تو جهان مینوشید
زان آب حیاتی که حیاتست مزید
در هرچه حیات بود آن مینوشید
< رباعی شمارهٔ ۷۰۳
رباعی شمارهٔ ۷۰۱ >
