کامل صفتی راه فنا میپیمود
چون باد گذر کرد ز دریای وجود
یک موی ز هست او بر او باقی بود
آن موی به چشم فقر زنار نمود
< رباعی شمارهٔ ۷۷۹
رباعی شمارهٔ ۷۷۷ >
