مگذار که وسوسه زبونت گیرد
چون مار به حیله و فسونت گیرد
تا آن مه بیچون کند آهنگ گرفت
حیران شود آسمان که چونت گیرد
< رباعی شمارهٔ ۸۲۶
رباعی شمارهٔ ۸۲۴ >
