میآ ید یار و چون شکر میخندد
وز مرتبه بر شمس و قمر میخندد
این یک نظری که در جهان محرم او است
هم پنهانی بدان نظر میخندد
< رباعی شمارهٔ ۸۳۳
رباعی شمارهٔ ۸۳۱ >
