هر شب که دل سپهر گلشن گردد
عالم همه ساکن چو دل من گردد
صد آه برآورم ز آیینهٔ دل
آیینهٔ دل ز آه روشن گردد
< رباعی شمارهٔ ۸۴۵
رباعی شمارهٔ ۸۴۳ >
