سیلاب گرفت گرد ویرانهٔ عمر
آغاز پری نهاد پیمانهٔ عمر
خوش باش که تا چشم زنی خود بکشد
حمال زمانه رخت از خانهٔ عمر
< رباعی شمارهٔ ۹۰۵
رباعی شمارهٔ ۹۰۳ >
