آنکو طمع وفا برد بر شکران
بر خویش بزد عیب و نزد بر شکران
ور شکران نهاد انگشت به عیب
در هجر بسی دست گزد بر شکران
< رباعی شمارهٔ ۱۳۸۴...
رباعی شمارهٔ ۱۳۸۲... >
