الا یا مالکا رق‌الزمان
الا یا ناسخا، حسن الغوانی
الا من لطفه ماء زلال
و مافی‌الکون ظرف کالاوانی
سجود کل اوج او حضیض
بشمس‌الدین سلطان المعانی
الا تبریز بشراک دواما
و صار ساجدیک‌المشرقان
ظل‌الله تبریزا بظل
تضعضع من تصوره جنانی
تعالی عن مدیحی، قد تعالی
ولکن لیس صبر فی لسانی
< غزل شمارهٔ ۳۲۱۳
غزل شمارهٔ ۳۲۱۱ >
