سخن را به خواب اندرون دوش گفتم
که گر شدی معزی تو دایم همی زی
فلک سرد بادی برآورد و گفتا
دریغا معزی دریغا معزی
< شمارهٔ ۱۸۴ ...
شمارهٔ ۱۸۲ ... >
