بیماری شمع بین و آن مردن او
تب دارد و میرود عرق از تن او
بر شمع دلم سوخت که در بیماری
کس بر سر او نیست به جز دشمن او
< رباعی شمارهٔ ۱۴
رباعی شمارهٔ ۱۲ >
