ای سکهای از خاک درت بر هر وجه
ار سیم رخ تو نیست نازکتر وجه
از هر چه نسیم سحری میآورد
جز خاک درت نمینشیند در وجه
< رباعی شمارهٔ ۲۰
رباعی شمارهٔ ۱۸ >
